بس شنیدم داستان بی کسی بس شنیدم داستان بی کسی
بس شنیدم قصه ی دلواپسی
قصه ی عشق از زبان هر کسی گفته اند از نی حکایت ها بسی
حال بشنو از من این افسانه را داستان این دل دیوانه را
چشم هایش بویی از نیرنگ داشت دل دریغا سینه ای از سنگ داشت
بادلم انگار قصد جنگ داشت گویی از با من نشستن ننگ داشت
عاشقم من عاشقم من قصد هیچ انکار نیست لیک باعاشق نشستن عارنیست
کار او اتش زدن ,من سوختن در دل شب چشم چشم بردر دوختن
من خریدن ناز او, نفروختن باز اتش در دلم افروختن
سوختن در عشق را از بر شدیم اتشی بودیم و خاکستر شدیم
از غم این عشق مردن باک نیست خون دل هر لحظه خوردن باک نیست
اه شبی می ترسم رسوا شوم بدتر از رسوایی ام تنها شوم
وای از این صید و اه از ان کمند پیش رویم خنده ,پشتم پوز خند
بر چنین نامهربانی دل مبند دوستان گفتند ودل نشنید پند
خانه ای ویران تر از ویرانه ام من حقیقت نیستم افسانه ام
گر چه سوزد پر ولی پروانه ام فاش می گویم که من دیوانه ام
تابه کی اخر چنین دیوانگی پیلگی بهتر از این پروانگی
گفتمش ارام جانی ؟ گفت;نه! گفتمش شیرین زبانی ؟گفت;نه گفتمش نامهربانی؟گفت;نه
می شود یک شب بمانی؟گفت;نه
دل شبی دور از خیالش سر نکرد دل شبی دور از خیالش سر نکرد
گفتمش!افسوس او باور نکرد
خود نمی دانم خدایا چیستم یک نفر با من بگوید کیستم
بس کشیدم اه از دل بردنش اه اگر اهم بگیرد دامنش
با تمام بی کسی ها ساختم وای بر من ساده بودم ,باختم
دل سپردن دست او دیوانگی است اه!غیر از من کسی دیوانه نیست
گریه کردن تا سحر کار من است شاهد من چشم بیمار من است
فکر می کردم که او یار من است نه!فقط در فکر ازار من است
نیتش از عشق تنها خواهش است نیتش از عشق تنها خواهش است
دوستت دارم!دروغی فاحش است
یک شب امد زیرو رویم کرد ورفت بغض تلخی در گلویم کرد ورفت
مذهب او هرچه بادآباد بود خوش به حالش که اینقدر آزاد بود
بی نیاز از مستی می شاد بود چشمهایش مست مادرزاد بود
یک شبه از عمر سیرم کردورفت یک شبه از عمر سیرم کرد و رقت
من جوان بودم پیرم کرد و رفت
(تقدیم به angel)
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
